Praten over waar wol vandaan komt, schapenwol voelen en ruiken, wassen en daarna weer verder wikkelen, borduren of knippen en plakken met wol. Meta Oolbekkink geeft al zo’n 2,5 jaar de workshop Spelen met wol voor Abby D., onder andere op basisscholen in Holtenbroek, de wijk waar ze – zoals ze zelf zegt – ‘best lang geleden’ geboren is. En met succes, want: “Ouders vertellen dat kinderen zelfs voor hun verjaardag wol vragen. Dat is zo geweldig!”

“Als vierjarig kind was ik al elke dag bezig met creëren, vooral met wol en lapjes stof. Eigenlijk is dat nooit gestopt. Het is voor mij fantastisch dat ik het enthousiasme dat ik als kind al had nu kan overbrengen op kinderen tijdens de workshops van Abby D.”, vertelt Meta.

Jarenlang werkte ze als groepsleerkracht, voornamelijk in de onderbouw. Al zo’n tien jaar is het haar droom om alleen nog maar creatief met kinderen te werken. “Veel materialen spreken me aan, maar werken met textiel springt er echt uit.”

Scheren van schapen
Wanneer de kinderen voor het eerst met wol gaan werken, praat Meta eerst met hen over waar wol vandaan komt. “Al snel ontstaat er een gesprek over het scheren van schapen. We voelen en ruiken aan de schapenwol en wassen die in een bak water. Dat vinden de kinderen fantastisch! Daarna bekijken we de gekleurde wol en vertel ik wat we die dag gaan maken.

Ook heb ik altijd twee kartonnen schapen met wol bij me, dat zijn mijn’ vriendjes’. Zo raken kinderen op een speelse manier vertrouwd met wol.”

Eigen fantasie
Meta stemt haar aanpak af op de leeftijdsgroep. “Met kleuters werk ik vooral aan de basistechnieken: wikkelen met wol, borduren en knippen en plakken met wol. Ze werken ook met lapjes stof. Naast het aanleren van technieken is er veel ruimte voor eigen fantasie – die komt vanzelf op gang zodra kinderen verschillende materialen voor zich zien. Hoe meer, hoe beter!

Bij de middenbouw bied ik andere technieken aan, met iets meer verdieping. Ook daar is volop ruimte voor eigen ideeën. Deze groep werkt eveneens graag met lapjes stof, bijvoorbeeld door een knuffel te naaien.”

Ouders zijn betrokken
“Kinderen werken op school weinig met textiel, waardoor ze vaak verrast zijn over wat je allemaal met deze materialen kunt maken. Ze ontdekken dat ze het kunnen en worden enthousiast wanneer ze hun eigen ideeën mogen uitvoeren. De vraag: ‘Mag ik er ook een … van maken?’ hoor ik regelmatig. Dat maakt kinderen zó blij!

Ook de ouders zijn enorm betrokken”, vertelt Meta. “Als ik wat vaker op een school ben geweest, komen er steeds meer ouders even het lokaal binnen wanneer ze hun kinderen ophalen. Er ontstaat bijna altijd een gesprekje over wat we hebben gedaan. Die betrokkenheid is echt groot!”

Samen gelachen
“Wat me opvalt, is dat kinderen ook in hun vrije tijd nog met de activiteit bezig zijn. Zelfs bij kleuters zie ik dat. Laatst was ik in het winkelcentrum van Holtenbroek en riep een kind: ‘Kijk mama, de woljuf!’ We hebben samen gelachen. Ook de herkenning van kinderen die het jaar daarna weer meedoen is ontzettend leuk; ze pakken het zo weer op. Veel kinderen vertellen me: ‘We hebben thuis ook wol gekocht!’ Ouders geven zelfs aan dat hun kinderen wol voor hun verjaardag vragen. Dat is toch geweldig?”

Meer balans in het onderwijs
“Wat ik van Abby D. vind? “Abby D. heeft een prachtig aanbod voor kinderen die – om welke reden dan ook – anders geen alternatief zouden hebben. De activiteiten bieden kinderen zoveel kansen om zich op verschillende gebieden te ontwikkelen.

Zeker omdat in het onderwijs de nadruk steeds meer ligt op cognitieve ontwikkeling. Ik vind dat er veel meer balans moet komen met creatieve werkvormen. Maar zulke werkvormen vragen veel voorbereiding, en die tijd ontbreekt vaak. Daarom is het geweldig dat kinderen via Abby D. hiermee in aanraking komen.

Mijn grote wens is dan ook dat Abby D. het project blijft waar kinderogen van blijven glimmen! Want dát is wat ik telkens zie!”